Opis
To zdjęcie jest dla mnie dowodem na to, że warto podążać własną ścieżką.
Marzyłam, by wykonać zdjęcie pól ryżowych o zachodzie. Na mapie miałam wyznaczony teoretycznie najlepszy do tego punkt. Jakież było moje zaskoczenie kiedy na miejscu zastaliśmy koło 50 osób robiących zdjęcia podczas zachodu!
Wyszliśmy z auta i zrobiliśmy kilka zdjęć. Zrobiłam je po swojemu z zupełnie innych kątów niż wszyscy. Fotografowie stali w jednym miejscu i jednej linii. To była szalone!
Po dosłownie kilku zdjęciach mówię do męża, że to piękne miejsce, ale ja tego nie czuję. Nie mogę się skupić kiedy wokoło jest tyle ludzi. Nie chcę mieć takiego samego zdjęcia jak 50 innych osób tutaj.
Zrezygnowałam.
Słońce całkowicie zaszło i zaczęło robić się coraz ciemniej. Porzuciłam nadzieję na wyjątkowe zdjęcie kiedy to zaczęliśmy przejeżdżać przez piękne pola ryżowe. Po obu stronach drogi piękne napełnione wodą pola w których odbijały się resztki światła. Zamarłam.
Zdążyłam krzyknąć do męża by się zatrzymał i wybiegłam z auta.
Żaby rechotały tak głośno, że nie słyszałam własnych myśli. Czułam się jak w bajce, otulona kolorami.
Tak. Spełniłam swoje marzenie. Po swojemu.
